درمان بیماری های کلیوی با عسل

عسل به عنوان یک مدر در درمان ناراحتی های کلیوی سودمند است.

عسل و تحریکات گلو

عسل به واسطه وجود آنزیم ها و املاح معدنی خود در کاهش و حتی درمان التهاب گلو و سرفه های مزمن شده بسیار مفید گزارش شده بنابراین توصیه می شود که مقداری عسل را در دهان گذاشته تا به آرامی آب شود و یا مقداری از عسل را در آب ولرم جوشیده (بهتراست از دم کرده گل پونه در آب چوش به همرا یک لیمو استفاده کرد)، حل کرده و آنرا قرقره کنید و همچنین می توانید به ترکیب فوق مقداری آبلیموی تازه اضافه کرده و در رژیم غذایی روزانه خود قرار داده و میل نمائید.

بقراط نوشته شربت عسل برای از بین بردن سرفه و خلط سینه مسلول نافع است.

مصرف عسل با مکمل کاکوتی در درمان سرفه و عفونت های ریوی بسیار مفید گزارش شده است.

عسل و بیماری قلبی

عسل به علت ترکیبات قندی به خصوص وجود گلوکز زیاد تاثیر بسیار مهمی روی عضلات قلبی و تحریک و تقویت آن داشته ، باعث گشاد شدن رگها ، فشار خون را تنظیم و از سکته قلبی جلوگیری می کند ؛ به واسطه وجود دیاستاز ( آنزیم ها) باعث هضم چربی های اطراف قلب می شود . 

بنابراین توصیه می شود افراد میانسال به بالا که دچار بیماری دیابت نیستند هر روز هنگام بیدار شدن، یک قاشق چای خوری پر، عسل را با نصف استکان آب چوشیده ولرم مخلوط نموده و بنوشند. افزودن عرق بادرنگبویه نیز توصیه شده است .

عسل و بیماری روده

عسل به علت دارا بودن اسید فرمیک دردهای روده را به خوبی تسکین داده و همچنین به جهت وجود اسانس های فرار (عطرگیاهان مختلف) نارسایی های ناگوار روده را برطرف می کند؛ بنابراین توصیه می شود تمام افراد در هر سنی مصرف عسل به صورت شربت با افزودن مقداری عرقیات گیاهی مثل آویشن (کاکوتی)، شاه اسپرهم، ویا آبلیمورا در رژیم غذائی هفتگی خود داشته باشند.

عسل و درمان ضعف اعصاب

مصرف روزانه عسل به طبیعی بودن خواب کمک می کند. سردرد را کاهش داده و حالت ناتوانی و عصبی را در افرادی که عدم تعادل عصبی دارند، کاهش می دهد.

عسل و بیماران دیابتی

اکثر بیماران دیابتی این سؤال را در ذهن خود دارند ، برای جواب تا این حد می توان گفت که در مورد دیابت شیرین مصرف عسل همان قدر مضّر است که مصرف قند ضرر دارد ولی با توجه به خواص جانبی عسل و همچنین وجود فرکتوز که جهت جذب به سلول ها نیازی به انسولین ندارد ، می توانند عسل را جایگزین مقدار قند مصرف روزانه خود قرار دهند و باید توجه داشته باشند که مصرف عسل به عنوان قند اضافی در رژیم غذایی آنها مجاز نیست چرا که عسل علاوه بر فروکتوز به همان نسبت هم گلوکز دارد.

عسل و بیماریهای گوارشی

تمام افرادی که دچار بیماری های گوارشی هستند به نفعشان است که عسل را جایگزین قند و شکر قرار دهند.

توصیه می شود مبتلایان به زخم معده عسل را در رژیم غذایی خود داشته باشند.

عسل خاصیت ملینی ملاینی دارد بنابراین افراد مبتلا به یبوست با یک رژیم غذایی مناسب از عسل وضعیت بهتری خواهند داشت .

عسل سرچشمه حیات

عسل روند فیزیولوژیکی پیری را کند ساخته و از ضعف زودرس اعضای حیاتی بدن جلوگیری می کند.

عسل و ترمیم زخم (سوختگی ، التهاب ، گزیدگی ، ترک و شقاق)

استفاده از عسل به عنوان مرحم در درمان سوختگی ها که حتی از دیر باز رایج بوده و در طب سنتی نیز به آن اشاره شده است، در ترمیم بافتی و جلوگیری ازافزایش عفونت از طریق استعمال خارجی بسیار مفید می باشد . عسل به واسطه آنزیم کاتالاز ترمیم پوست را سرعت بخشیده ، از شدت درد می کاهد و از تاول زدن جلوگیری می کند .

در رابطه با التهاب، گزیدگی، ترک و شقاق می توان به صورت ماساژ آرام موضع، از عسل استفاده نمود.

عسل از خون ریزی زخم جلوگیری می کند و موجب انعقاد خون می شود.

عسل به علت خواص جذب آنی که دارد ترشحات پوستی را جذب و به بافت های پوششی غذا می رساند و باعث شادابی آن می گردد.

عسل و دندان

عسل به واسطه داشتن مواد ضد باکتریایی در جایگزینی قند برای دندان ها نه تنها مضر نمی باشد بلکه باعث فعال شدن ماده فلورین چای شده که یک ماده ضد فساد دندان می باشد این در حالی است که مصرف چای با قند برای دندان بسیار مضر می باشد .

ترکیب یک قاشق عسل با یک قاشق سرکه انگور خانگی برای ماساژ لثه ها جهت محکم نمودن بافت لثه بسیار مفید گزارش شده است.

عسل و کودکان

مصرف عسل برای کودکان زیر یک سال ممنوع است.

ضد کم خونی است، عسل باعث افزایش هموگلوبین خون شده ، به علت داشتن ویتامین B در رشد ونمو آنان تاثیر می گذارد .

در درمان شب ادرای اطفال بسیار مفید می باشد، باعث جذب آب و کاهش میزان کلسیم خون می گردد.

مستقیماً جذب شده و بنابراین یک منبع انرژی آماده برای کودک است .

عسل و مادران باردار

به مادران باردار که در آستانه زایمان هستند باید عسل داده شود چرا که زایمان را آسان و باعث افزایش شیر مادر می شود.

همچنین مغز استخوان را محکم می کند و نوزاد قوی متولد می شود.

منبع: مجله طب سنتی ایران